Time flies

Donderdag 1 mei, Bevrijdingsdag. Dus het was weer een vrij dagje. We hadden met Anke afgesproken om bij haar te gaan picknicken. Emma en ik bedachten om er op de fiets heen te gaan. Het was wel een stukje fietsen maar dan konden we juist lekker bijbruinen. Na ongeveer anderhalf uur kwamen we aan. Anke schijnt dit stuk bijna elke keer te fietsen naar der werk…

Anke had zich goed voorbereid en een heerlijk rijsgerecht gemaakt met salade. We hebben eerst goed gegeten en daarna zijn we gaan chillen in hangmatten. Dat was nog een heel avontuur. Naast het huis van Anke staat een huis dat nog in opbouw is. Er was een houten hutje waar we onze hangmatten wel konden hangen. Alleen al bij het ophangen van de hangmat kraakte het hutje zo erg dat we onze adem inhielden om het niet omver te blazen.

En jahoor Anke ging er voorzichtig in zitten..dat ging nog goed. Emma ernaast ging ook goed. Ik keek nog eens naar de balk waaraan de hangmatten hingen en zag dat die niet vast zat. Maar volgens Anke was het harstikke veilig dus toen ik er ook bij ging zitten bleek dat het toch niet geheel veilig was want de balk viel om waardoor iedereen gelijk een half metertje lager zat. We hebben samen nog een lekkere pompelmoes gegeten en daarna gingen Emma en ik weer op de terugweg.

In de avond belde Anke ons plotseling op met de mededeling dat ze ons kwam halen. Emma en ik waren eigenlijk best wel moe van de dag maar ik denk niet dat we echt een keus hadden. Anke kwam met haar halve familie aan de deur en we werden meegenomen naar de stad. Het was erg druk in de stad door een loopwedstrijd. Emma en ik kwamen daar nog iemand tegen van de AVD. We hebben een biertje met hem gedronken en zijn toen later weer met Anke naar huis gegaan.

De weekendplannen zagen er ook weer goed uit. Mijn ex- collega’s van de beveiliging hadden gevraag of ik zaterdag met hen meeging naar Babunhol. Babunhol is een resort met een strand. Echt een relaxte en rustige plek. Ik vroeg of mijn huisgenoten mee mochten en dat mocht dus zaten we zaterdag om acht uur in de bus op weg naar Babunhol. Het was erg gezellig in de bus en de drank ging er bij iedereen al goed in. Bij aankomst hadden we een hut en de omgeving was echt heel mooi. We hebben nog even kunnen zonnen en natuurlijk lekker gegeten. Het was weer een leuke dag. De zondagmorgen daarna ging ik voor het eerst weer een poging kickboxen doen. En dat ging eigenlijk best wel goed. Het scheelde ook dat Anke de les gaf dus die kon bij de oefeningen die mij nog niet lukten precies zeggen hoe ik hem op een andere manier kon uitvoeren.

Dinsdag was het een speciale stagedag. Mijn stagebegeleidster nam me mee naar een rampenoefening op de luchthaven. We reden er heen rond half negen. Het was wel een eindje rijden (1.5 uur) en ik kreeg weer flashbacks bij het rijden van die weg, want de laatste keer dat ik daar geweest was was bij mijn aankomst. Toch wel vreemd om de luchthaven weer te zien, wetende dat de volgende keer dat ik er kom waarschijnlijk het vertrekmoment is. Bij aankomst kregen we badges en mochten we naar binnen. Uiteindelijk bleek dat we de verkeerde ingang toegewezen hadden gekregen want zonder verdere uitleg kwamen we uit op het vliegveld. We werden met een busje naar de plaats gebracht op het vliegveld waar de zogenaamde ramp had plaatsgevonden. Visagisten hadden 50 personen erg mooi geschminkt, het leek net alsof ze echt gewond waren. Zij lagen op de grond en er werden op een paar plekken brandjes gemaakt om het nog echter te laten lijken.

En toen begon het… er kwamen brandweerwagens aangereden, ambulances, politiewagens en het leger. Het leek net echt en we mochten er midden instaan om mee te kijken. Ik had mijn camera meegenomen en heb mooie filmpjes en foto’s kunnen maken. Het doel hiervan was om te kijken welke rol het ziekenhuis heeft bij een grote ramp. Terwijl mijn stagebegeleidster aantekeningen aan het maken was en een tijdlijn van de gebeurtenissen, was ik eigenlijk al vergeten dat we dat moesten doen. Ik zat er helemaal in!

De dag erna had ik een dagje vrij en ben ik met Emma inkopen gaan doen in de stad. Wat nieuwe kleren gekocht en de zoveelste poging gedaan bij het ministerie van justitie en politie om meer te horen over de goedkeuring van mijn vergunning. En wat een verassing..het ligt bij de minister. Het moet nog getekend worden en ik moet over twee weken weer contact opnemen.

Vrijdagavond was het weer tijd voor de traditie van Emma en mij. Uit eten en cocktails drinken bij zus en zo. Daarna gingen we uit. Weer een paar rare dingen gebeurd maar daar zal ik het bij laten haha

Zaterdagochtend na vier uurtjes slaap hadden we het plan om weer naar Domburg te fietsen om de aardige mannen van het resort waar we een weekend hebben doorgebracht gedag te zeggen en te eten bij ons lievelingsrestaurant. Wat we er allemaal niet voor over hebben.. Dus 23 kilometer later kwamen we bij het resort aan. Hebben een wijntje gedronken met die aardige mannen en zijn op de terugweg langs het restaurant gegaan om daar te eten. Bij thuiskomst was het plan om weer uit te gaan maar we waren best wel kapot dus deze keer maar overgeslagen..

Ow en nog iets leuks! Emma en ik hebben weer een weekend geboekt. Dit keer fietsen we naar Groningen. Ja dat klinkt alsof we eventjes naar Nederland fietsen, maar nee helaas. Hier is er ook een Groningen. Dit wordt wel een iets langere fietstocht. Het is tussen de 50 en 60 kilometer fietsen..Maar ik heb er wel erg zin in!

Tot snel ,

Renee