Commewijne en de plantages bezoeken

Zondag ging ik naar Commewijne. Commewijne is een plaats waar nog oude plantages te vinden zijn uit de tijd dat Suriname nog een kolonie was en er nog aan slavenhandel/arbeid werd gedaan. Een beveiliger met wie ik gepraat had over het binnenland en de plaatsen die ik al gezien had, had me meegevraagd. Dus zondag was het zover en werden ik en nog twee stagiaires (die ik mee had gevraagd omdat zij het ook nog niet gezien hadden) opgehaald en gingen we over de brug op weg naar de plantages. De eerste plantage waar we heen gingen was Ford Amsterdam. Een grote plantage in een erg mooie omgeving langs de Commewijne rivier. Van de plantage waar het suikerriet stond is helaas niet veel meer te zien maar de gebouwen staan er nog wel zoals de gevangenis, het kruithuis, en de grote huizen van de plantagehouders.

Heel bizar vond ik om op de plek te zijn waar slaven hun dagen van hun leven aanstreepten op de muren en hun leven alleen bestond uit hard werken. En dan moesten ze hun geld ook nog afstaan aan de plantagehouders die hun strafte als ze volgens hen niet hard genoeg werkten. Een plaatje dat een duidelijk beeld geeft van hoe de slavenhouders de slaven zagen is een plaatje waarop apen afgebeeld zijn en een slaaf. Van dit plaatje heb ik ook een foto gemaakt. Erg om te zien dat een slaaf als een aap werd gezien en niet meer dan dat.

Na deze plantage zijn we naar wat vroeger één van de belangrijkste suikerrietplantages was gegaan. Hier stond ook een suiker- en een rumfabriek. Een aardige gids leidde ons rond over de plantage en vertelde hoe zijn opa en oma en vader en moeder hier geleefd hadden. De plantage leek vroeger wel een apart afgesloten gebied met een eigen munt. Die munten waren bierdopjes en de arbeiders konden die maar bij één winkel op de plantage besteden. De dag dat de arbeiders loon kregen gingen ze gelijk naar de winkel om inkopen te doen. Het geld kwam dus gewoon weer bij de plantage terecht. De fabriek op de plantage is in 1996 gesloten maar het ziet eruit alsof het al honderden jaren niet meer in gebruik is. We zijn ook nog even binnen geweest maar ik heb mijn adem maar ingehouden. Ik was bang dat als ik ademde het gebouw in zou storten. Na de fabriek hebben we nog even naar de machines gekeken die vroeger het suiker maakten. Ook hier zag je de verbinding met Nederland. De machines kwamen uit Amsterdam.

Na het lange lopen over de plantages zijn we gaan eten bij een leuk restaurantje aan de rivier. Hier hebben we nog een tijd aan het water gezeten en zijn de op de terugweg nog door de rijkere buurten gereden. Het verschil tussen rijk en arm is hier zo groot. Zo vaak kom je straten tegen waar er hele villa’s op paleizen staan en ernaast een klein houten huisje wat al half vergaan is. Het lijkt wel alsof er geen middenweg bestaat hier. Je bent rijk of arm. Bijzonder om te zien.

Vorige week ben ik trouwens voor het eerst gaan kickboxen in de sportschool. Het was een zware en vooral warme les maar wel echt heel leuk dus ik denk dat ik een abonnement neem. En ik ga toch volleyballen! Van mijn stagebegeleider had ik gehoord dat de beveiliging/ academisch ziekenhuis een eigen volleybalteam heeft. Dus morgen ga ik het meemaken!

Groetjes en leuk dat jullie me blijven volgen:)

Renee